bir süredir bir süreliğine ofis hayatıma veda ederekten evde çalışmaya başladım^^
böyle çalışmak her zaman hayalim olmuştur. öyle bir yoğun tempoya girmiştim ki iş yerinde verilen işleri zamanında yetiştirmeme imkan yoktu. ben de aldım patronu karşıma
dedim ki:
"ben sıkıntıya gelemem. hem geç saatlere kadar mesai yapıcam hem de sabah 9 da iş başı yapıcam. özgür beyinlerin özgür saatleri olmalı. belki bana ilham gece 4 te gelecek. hemen ofise koşamam ya. ben dedim gidiyim evime. canım istediği saatte çalışır canımın istediği saatte yer içer gezerim."
tamam gerçek:
"şey aslında ben işlerimi eve götürsem sabah akşam demez çalışır ne istiyorsanız bitirir getiririm. yeter ki işler yatişsin. gerekirse günlerce uyumam çalışırım."
hehe :D
tabi durum böyle olunca öyle hayal ettiğim gibi gezip tozup canım isteyince çalışma gibi bir durumum olmadı. işleri yetiştirme çabasından ne sokak yüzü gördü bu kız ne ayak uzatmaca kanepede tv karşısı yayılmaca:_(
ofiste çalışırken en azından çıkınca özgürce istediğimi yapıyordum. şimdi ise nefes aldığım her saniyeyi çalışarak değerlendirmem gerekiyor. şu feysbuk a bile günde bir bilemedin iki kere bakıyorum. ki tek sosyalleşme ortamım o... düşün artık halimi
zor mor ama hiiiiç şikayetçi değilim halimden. şunu çok iyi anladım ki
ofis şeysi kesinlikle ama kesinlikle bana göre değil. yorgunluğumu bir tarafa bırakıyorum ve bu kadar verimli bir çalışma dönemim hiç olmamıştı şimdiye kadar.
evde ilk iş toplatımı bile yaptım:)
çıkan işten işin sahipleri de memnun alan memnun satan memnun keşke hep böyle çalışsam ama bu kadar yoğun olmasam yesem yesem de kilo almasam:)
tabi zaman zaman delirmiyor da değilim. güneş varken pazar kahvaltılarına çıkamıyoruz mesela. ben hep evdeyim:( mevsim de değişmiş bak ben içerdeyken geçen 23 nisan ı kutlamak için çıktık o zaman gördüm:) bir kere de bacaklarım yürümeyi unutucak diye koca dışarı çıkarttı zorla 1 saat sonra pişmanlık duygusundan hemen eve döndüm. ama en çok cumartesi geceleri evde olmak koyuyor. işte cumartesi geceleri çalışan bir zavallı göksuk :)
resmen konuşmaya aç kalmışım ne kadan da çok yazmışım.
kocinin işler de yoğun bik bik konuşup duramıyorum kimsenin başında. içim şişmiş.
Bir yarar bir zarar evde çalışmak desene, ama ruhun sevmiş ki çalışma aşkı için yeter de artar bile :)
YanıtlaSilKocaman bir kolay gelsin diyorum o zaman.
bi dönem bende evden çalışmayı denedim. home ofice pek havalı geliyordu kulağıma... ne zamanki, hiçbir işi zamanında yetiştiremediğimi farkettim pes ettim.. ben gibi dakik bir insana göre değilmiş evden çalışmak :/ sabah 8 akşam 6 çalışayım ben... memur gibi. en güzeli... :) evden çalışabilen bünyeyi de tebrik eder, saygılarımı sunarım efenim.
YanıtlaSilSeni tebrik ediyorum Göksucuk, ben hayatta evde çalışamam, konu iş olunca evde ne kadar ıvır zıvır varsa uğraşırım, bu kahveyi de içeyim, şu çamaşırları da makinaya atayım derim hiç yoktan sıra işe gelmesin diye kendimi oyalarım.
YanıtlaSilSendeki irade karşısında eğiliyorum.Mevsim değişti evet ama bu havalar çarpıyor insanı, hasta ediyor, yaz gelince bol bol gezersin inşallah diyeyim işine yarar mı:) kolay gelsin...
Tebrikler Göksü'cüm . Bu kadarda sıkıntı yapma senin yetiştiremeyeceğin iş yoktur :) kolay gelsin
YanıtlaSilponticim>> aynen aynen yararlarından öyle memnunum ki zararlarını görmezden geliyorum:) teşekkür ederim^^
YanıtlaSilsimone>>ay teşekkür ederim^^ belirli bir plana dahilinde çalışınca zevkli aslında... bu ara tek planım çalışmak olsa da:)
kitana>> ben de onu ilk gün yaptım:) aynen bütün çamaşırları yıkadım evi süpürdüm sildim tam cam bezini elime aldım ki "napıyorum lan ben?" dedim ve temizlik işlerimizden sorumlu bakanımızı aradım:) kafada ev işi olmayınca rahat çalışıyorum^^
nesrin>> ooh ne iç rahatlatıcı bir mesaj:) çok teşekkürler^^umarım yatişir :)
yeni bir post yamayalı çokmu olsu ne ? yada bana çok uzun geldi geçen süre, günlerce bloguna girip eskilere baktım , bir unut yeni gelmişti dedim ama hep hüsran ... Arayı fazla açma, işinde de başarılar (:
YanıtlaSilevde çalışma fikri de tam benlik ohh mis (: