26 Nisan 2012 Perşembe

nerde o eski kafalar :)

bir süredir bir süreliğine ofis hayatıma veda ederekten evde çalışmaya başladım^^
böyle çalışmak her zaman hayalim olmuştur. öyle bir yoğun tempoya girmiştim ki iş yerinde verilen işleri zamanında yetiştirmeme imkan yoktu. ben de aldım patronu karşıma 

dedim ki: 
"ben sıkıntıya gelemem. hem geç saatlere kadar mesai yapıcam hem de sabah 9 da iş başı yapıcam. özgür beyinlerin özgür saatleri olmalı. belki bana ilham gece 4 te gelecek. hemen ofise koşamam ya. ben dedim gidiyim evime. canım istediği saatte çalışır canımın istediği saatte yer içer gezerim."
tamam gerçek:
"şey aslında ben işlerimi eve götürsem sabah akşam demez çalışır ne istiyorsanız bitirir getiririm. yeter ki işler yatişsin. gerekirse günlerce uyumam çalışırım."
hehe :D
tabi durum böyle olunca öyle hayal ettiğim gibi gezip tozup canım isteyince çalışma gibi bir durumum olmadı. işleri yetiştirme çabasından ne sokak yüzü gördü bu kız ne ayak uzatmaca kanepede tv karşısı yayılmaca:_( 
ofiste çalışırken en azından çıkınca özgürce istediğimi yapıyordum. şimdi ise nefes aldığım her saniyeyi çalışarak değerlendirmem gerekiyor. şu feysbuk a bile günde bir bilemedin iki kere bakıyorum. ki tek sosyalleşme ortamım o... düşün artık halimi


zor mor ama hiiiiç şikayetçi değilim halimden. şunu çok iyi anladım ki
ofis şeysi kesinlikle ama kesinlikle bana göre değil. yorgunluğumu bir tarafa bırakıyorum ve bu kadar verimli bir çalışma dönemim hiç olmamıştı şimdiye kadar.
 evde ilk iş toplatımı bile yaptım:)
çıkan işten işin sahipleri de memnun alan memnun satan memnun keşke hep böyle çalışsam ama bu kadar yoğun olmasam yesem yesem de kilo almasam:)

tabi zaman zaman delirmiyor da değilim.  güneş varken pazar kahvaltılarına çıkamıyoruz mesela. ben hep evdeyim:( mevsim de değişmiş bak ben içerdeyken geçen 23 nisan ı kutlamak için çıktık o zaman gördüm:) bir kere de bacaklarım yürümeyi unutucak diye koca dışarı çıkarttı zorla 1 saat sonra pişmanlık duygusundan hemen eve döndüm. ama en çok cumartesi geceleri evde olmak koyuyor. işte cumartesi geceleri çalışan bir zavallı göksuk :)



resmen konuşmaya aç kalmışım ne kadan da çok yazmışım.
kocinin işler de yoğun bik bik konuşup duramıyorum kimsenin başında. içim şişmiş.


9 Nisan 2012 Pazartesi

gırdıın! al gırdın!


kalp kırıklıklarıyla dolu zamanlar geçirdim.
canımı haksızlığa uğramaktan daha fazla acıtan bir şey yok.

ok.by