15 Mart 2013 Cuma

hayat emekliye güzel değil de nedir?

her emeklilik hayalinde olduğu gibi benim babacımda da emekli olup sahil kasabasına yerleşme hayali vardı. şanslı ki hayalini artık gerçekleştirme imkanı buldu ve tası tarağı toplayarak bodrum a yerleştiler :(beni buralarda bırakıp hem de) ayrılmak hepimiz için kolay olmadı tabiki ama onların mutlu olması herşeye değer. bu kadar uzun ayrılıklara hiç alışık olmadığımızdan zırt pırt fotoğraflarımızı çekip gönderiyoruz birbirimize:) 
ben de geçenlerde şekilde görüldüğü üzere çorba karıştırıp aç karnımızı doyurma telaşındayken annemden bir mesaj geldi. oh rakılar açılmış kafa çekiyorlar manzaraya karşı. tamam manzara harika ama her gün de keyif yapılmaz ki kardeşim.

neredeyse her akşam bir keyif halidir sürmekte. insan kendine acımıyor değil yani. akşam olunca kolumu kaldıracak halim kalmıyor benim. devrilip yatıyoruz erkenden. emekli adama hayat öyle mi hafta sonuymuş hafta içiymiş dert mi? canın ne zaman istese keyif senin. 
hayatı tersine döndürdü bizimkiler. ah ah nerede o eski günlerimiz eskiden bizdik o sokaklarda fingir fingir gezen.
evde çorba yapan da annemdi.
yine annem karıştırsın evde çorbayı yaa banane. ben göndericem onlara gezip yiyip içerken fotoğraflar. 


eskiden hep sarhoş olan da bendim. şimdi annem:)
hahhaah:D hayat çok acayip.

anneye not: anne blogumu okursanız kızma nolur bunu yayınladım diye. hehhe  çok tatlı bence:)
not2: sizi çok seviyorum <3 p="">
not3: şarhaşmış yaa yirim:)

12 Mart 2013 Salı

fazla kopmayalım blog!

bir süredir arayı açmışız. buralara çizim yapmamışız.
bir fotoğraftan yoğun esinlenerek çizdim bunu az önce.
beni kaldırmak emre ye felç geçirtebileceğinden böyle bir pozu biz veremeyiz ne acı... :(
500 kilo oldum. 


gayet romantik bir kareden kilolarıma gelip bir anda kendimi üzmeyi de başardığıma göre kapatıp gidebilirim artık.